Van 1803 naar 1813 en verder

                                       

Nog geen 100 meter na Laan van Meerdervoort 1803 kom ik alweer een huisnummer boven de 1000* tegen: Kijkduinsestraat 1190, het blijkt minder bijzonder dan ik dacht.

Kijkduin was afgelopen zomer in het nieuws vanwege de massale toeloop van Pokémonjagers. Maar het is eind september, alle scholen en studies zijn weer begonnen en het is een doordeweekse dag. Toch wemelt het van de - sorry, ietwat oneerbiedig - Pokémongolen. Volwassenen, ook bejaarden, zwalken met strakke blik op hun schermpjes over de boulevard. In de schaduw van de draaimolen klontert een groepje halvegaren. De uitbaatster heeft stopcontacten en de smartphones hangen gretig aan de opladers. De namen van de zeldzaamste Pokémon bepalen de conversatie. Pas maar op Zapdos en Mewtwo, ze komen eraan!

Ik laat de dwazen achter me en fiets naar het noorden. Behalve twee AOW’ers op E-bikes kom ik tot Scheveningen niemand tegen. Na het stadse gejakker en de hype van Kijkduin is de rust van het Westduinpark weldadig. Met een straffe zuidwester in de rug vlieg ik over het schelpenpad. Al gauw bereik ik de havens en als het Circustheater opdoemt sla ik rechtsaf, terug naar Den Haag.

Overal wappert het stadswapen van Scheveningen, drie haringen met een kroontje boven hun kop. De lijnrechte weg naar de stad ziet er prachtig uit. Veel bomen en de tram rijdt over een tapijt van gras. De straat wordt op de flanken begrensd door parken, links de Bosjes en rechts Zorgvliet. Als de stad begint, begint-ie goed. Een robuust hek schermt het Vredespaleis af. De strenge bewaakster laat me er niet door voor een foto. Juristen uit Afrika en Azië mogen wel doorlopen om oorloghitsers en hun beulen voor het Internationaal Hof van Justitie te slepen.

De stad is sowieso internationaal gekleurd door de vlaggenparade aan de gevels van de ambassades. Onderweg naar het centrum zie ik die van Argentinië, Rusland, Cuba, Vietnam, Guatemala en een van onbescheiden formaat, juist die van Griekenland. Erna rij ik over een plein met in het midden een groots monument. De Nederlandse Maagd viert de overwinning op de Fransen en de stichting van Nederland, het plein heet dan ook Plein 1813. Het decor dat bij een hoofdstad hoort kende ik uit Brussel, Parijs en Berlijn maar bestaat dus ook in Nederland. Amsterdam is kneuterig, Rotterdam zakelijk en modern maar Den Haag heeft historische grandeur. Dat wordt nog een benadrukt als ik langs de ingang van Paleis Noordeinde kom. Het ruiterstandbeeld van Willem van Oranje houdt fier de wacht. Op de sokkel staat Gulielmo Primo, vertaald Willem de Eerste. Zo kennen wij de Zwijger niet en doet me denken aan een discussie die ik had met een Spanjaard over de Tachtigjarige Oorlog. Ik wilde weten hoe zij die op school hadden geleerd en vroeg naar Karel V, die ik voor het gemak Carlos Quinto noemde. Na langdurig onbegrip bleek hij in Spanje Carlos I te heten.

Op weg naar het station fiets ik over het Binnenhof en dat maakt ook enorme indruk. Twee bewindslieden glippen vanuit hun dienstauto’s door de deur naar hun werkkamers maar ik herken ze niet aan hun achterhoofd. De twee torens die ik wekelijks op TV zie ogen vertrouwd.

Het station blijkt een kopstation, ook al zo mondain. Den Haag, ik kom gauw weerom.

Thomas van der Steen

* Ik ging op zoek naar een hoog huisnummer http://hobokendazzler.blogspot.nl/2017/01/1803.html en koos de Laan van Meerdervoort. Maar ik had, volgens een Hagenees, ook de Erasmusweg aldaar kunnen kiezen, die loopt tot 2303. Vriendin Natasja emigreerde naar Argentinië en woont nu op 1309 in Pérez, Santa Fe. Op de deur van Mariëlle uit Julianadorp staat 5930 en in Hoofddorp woont iemand op het duizelingwekkende 19999 maar in Hoofddorp spelen ze vals.