Hilversumse Architectuurprijs 2017

        

       

       Hilversumse Architectuurprijs 2017

Sinds 2009 reikt de Stichting Hilversumse Architectuurprijs een onderscheiding uit aan een bouwwerk dat in de twee jaar ervoor in de mediastad is verrezen. Naar mijn mening te vaak; wat gebeurt er nou helemaal in een gemeente met 88.008 inwoners? Er wordt verbouwd, gerenoveerd en nieuw gebouwd maar niet op wereldschokkende schaal.

Om een beeld te krijgen fiets ik langs de nominaties van editie 2017. Er is een vak- en een publieksprijs.

• Crematorium Zuiderhof

In het verlengde van de straat waar ik woon begint de hei. Daar ligt Zuiderhof, een begraafplaats ontworpen door de wereldberoemde architect Dudok. Het is een van zijn laatste werken en Rijksmonument. Ik vind het prachtig: wit, strak, een zuilengalerij en waterbassins.

Hilversum had geen crematorium, we moesten uitwijken naar Bilthoven. Daar was ik de laatste tijd te vaak: ik nam afscheid van mijn ouders, beste vriend, collega’s en ouders van vrienden.

Vanaf nu kan ik op de fiets voor het laatste vaarwel . De aula is in de stijl van de oude meester gebouwd: een witte rechthoek op het gras. Ik moest meteen na de opening al opdraven en zag door het immense raam de einder.

• Natuurbrug Hoorneboeg

Het is de eerste dag van het jaar dat de zon van de kou wint. Ik voel me zoals koeien die voor ‘t eerst de wei in gaan. De hei loopt af naar de bosrand en terwijl ik op volle snelheid over het pad stuif, dwarrelen de winterse besognes van me af. De natuurbrug in het bos is een brug, niks meer, niks minder. Als het zich wil onderscheiden moet het komen van de eikels en bladeren die in het beton zijn gestanst.

Op de volgende brug over de spoorlijn naar Utrecht zie ik een klassieker. De betonnen bovenleidingsportalen uit 1938 zijn zeldzaam industrieel erfgoed.

• Pim Jacobsstraat 1

Om door het bos bij de nieuwbouwwijk te komen waar bovenstaand huis staat moet ik langs het Wasmeer. Hilversum was een weversdorp en voordat de schapen werden geschoren werden ze hier gewassen.

De wijk is in aanbouw dus veel zand, stapels stenen en witte busjes met bouwvakkers. Het genomineerde huis is klaar en de Scandinavische roots waarvan wordt gesproken zijn zonneklaar. Veel hout - dat verweert zo snel - en hé, dat lijkt wel een rieten muur.

• Raafstraat 2-28

In de Vogelbuurt is een klein straatje verbouwd tot hofje. Donkere steensoort, blauwe deuren, rode steen voor de binnenplaats waar picknicktafels staan. Het lijkt knus maar dan moet je ‘t wel goed kunnen vinden met je buren.

• Villa Industria

Waar vroeger de gasfabriek en zijn gashouders stonden is nu een nieuwe wijk verrezen. Drie flats in de vorm van die gashouders en ernaast huizenblokken in het tegenwoordig veel gebruikte donkerrode steen. Op een relatief klein terrein 357 woningen met een ondergrondse parkeergarage.

Mijn stem gaat naar dit project, een mooie en nuttige bijdrage aan Hilversum.

• De Alliantie

Jaren zeventig kantoorgebouw met grotere ramen. Het blijft saai.

• Vivaldipark 14

Omdat de route naar deze villa door de buurt gaat waar ik, kinderverdriet daargelaten, leed aan een gelukkige jeugd, fiets langs het huis waar ik woonde tot mijn 10de. Het lijkt gekrompen en ik wed dat er op de ramen van mijn oude slaapkamer geen ijsbloemen meer staan in de winter.

Vlak bij het Mediapark staat mijn oude school. Onmiskenbaar van Dudoks hand. Over de Rudi Carrelllaan en André van Duinboulevard gaat de snelste weg naar het Vivaldipark. Hier stond vroeger Het Nieuwe Lyceum; een school voor kinderen uit de gegoede burgerij. Dat laatste werd altijd met klem ontkend, vooral door mijn zussen die daar hun diploma’s haalden.

Nu staat er een wijkje met villa’s en nummer 14 is er een van. Ik vind het niks en mis de door de architect gebezigde term ‘sculpturale expressie’.

• Jac. Pennweg 25

Ik ben nu in de wijk Trompenberg, louter vrijstaande villa’s met Range Rovers en Porsches ervoor. Het genomineerde huis staat boven op de berg, en die is legendarisch steil. Alle fietsers vervloeken ‘m.

Het huis is een aaneenschakeling van rechthoeken en net als al die nieuwe huizen bekleed met hout. Hier spreekt de architect zelfs van een ‘museaal effect’, je moet maar durven.

• Laanstraat-Kruissteeg

In het centrum verrijst een historisch buurtje en daar zijn vier nieuwe woningen aan toegevoegd. Op deze plek stond vroeger de synagoge, de deurklink had de vorm van een davidster.

• MH17 monument

Hilversum werd onevenredig zwaar getroffen door het drama met de MH17. Ook ik kende een van de 15 slachtoffers die hier woonden. Het herdenkingsmonument vind ik ronduit lelijk. De zonnebloemen zijn van koper, dof en kleurloos. De kleurrijke uitbundigheid van de bloeiende zonnebloemen op de plek des onheils gaven troost.

Het voordeel is dat de zonnebloemen voor het allermooiste gebouw staan: ons Raadhuis.

Thomas van der Steen

ps de uitslag:

Vakprijs voor de Alliantie, rare jongens die architecten.

Publieksprijs voor Jac. Pennweg