Gwen
‘Kom, kom, volg me naar dit hoekje van ons dampende en schuimende Top 2000 a gogo café. Ja hoor ik ben ‘r, hier is het tafeltje waaraan iedere dag de lijstduwer zit, hij of zij die niet rust voordat zijn of haar favoriet op 1 staat in de lijst der lijsten. En vandaag zit hier…..….Thomas van der Steen!
Welkom Thomas, waarom ben je uitgenodigd?’
‘Nou, ik mag hopen vanwege mijn uitmuntende muzieksmaak, hahaha.’
‘In dat geval, voor de draad ermee: wat moet er volgens jou op 1?’
‘Don’t Speak van No Doubt!’
‘Aan applaus en bijval te horen zijn velen het met je eens maar ik hoor ook gejoel en boegeroep. En ik moet eerlijk zeggen, jou een beetje kennende Thomas, had ik eerder She’s Leaving Home van The Beatles of God Only Knows van de Beach Boys verwacht.’
‘Waarom het niet die twee zijn, en ook al niet Formidable van Stromae, Sorry van onze eigen Kyteman of Haus am See van die Duitser, heeft twee redenen: de video van Don’t Speak en de glansrol van Gwen Stefani daarin. Want door MTV luisterden we in de eighties en nineties niet alleen naar muziek, we kéken ook muziek.’
‘Ja, klopt Thomas, maar ‘k ben deze vergeten, ken jij ‘m nog Leo?’
‘Wat denk je, tuurlijk, in die tijd stond mijn tv 24 uur per dag op MTV.’
‘Ja Matthijs, dat deden Leo en ik terwijl jij vuistdikke Russische romans las.’
‘Neem me niet kwalijk, oké Thomas, gaan we meteen kijken en luisteren of wil je er eerst nog wat over kwijt?’
‘Ondanks het feit dat ik aanhanger ben van het ‘show, don’t tell-principe’ en dat de clip voor zichzelf spreekt, de muziek en tekst trouwens ook, wil ik je erop wijzen dat er drie eenheden van plaats, tijd en handeling zijn: de oefenruimte, fotoshoot en het podium en die drie door elkaar gesneden. Het gaat over de liefdesbreuk van Gwen en Tony Kanal, de bassist. En ook dat de zangeres groter wordt dan de groep en de onrust die dat teweegbrengt. Nog even iets over de muziek. Het nummer begint met de eenvoudigste riff ooit en Gwen zingt:
You and me
We used to be together
Ah duidelijk, het is uit, mooi, bassist en drummer vallen onnavolgbaar strak in - de song staat meteen als een huis. Maar genoeg geluld, jullie weten waar je op moet letten, start de video!’
‘Oh ja, ik weet het weer, ge-wel-dig! Maar Thomas, zie ik dat nou goed, er biggelt een traan over je wang, wat zeg ik, twee. Man, hoe vaak heb je deze clip gezien? Honderd keer, duizend keer en dan nóg tot tranen geroerd, merkwaardig.’
‘Ontelbare keren inderdaad maar het ontroert me nog altijd. Eerst die zondagochtend in Anaheim, Californië, dat zie ik aan het licht. Gwen smeekt, en ik hou van smekende vrouwen. Ze smeekt dat ze niet wil horen waarom je het hebt uitgemaakt want dat doet pijn. En ze zingt dat je goed bent, heel goed. Dan New York, een bezwete Gwen die alle energie en passie uit haar frêle lichaam perst. En laten we niet vergeten dat ze ook de beste stomme film-actrice ooit blijkt, in de close-ups zit ALLES. De lichaamstaal tijdens de ruzie en als ze stemmen…...Oscarwaardig.’
‘Thomas, je bent gewoon verliefd.’
‘Al 20 jaar, waarvan akte.’
Thomas van der Steen
